Hoe schat je een hond goed in?

Eigenlijk vormen hardlopers en honden een onmogelijke combinatie. Wat kun je nog doen?

Vanochtend tijdens de training in het Reeshofbos was het weer hondenuitlaat tijd. Hoe ga je als hardloper om met al die viervoeters op het pad?

Hoe kan het toch dat de ene hond je nonchalant voor­bij trippelt, terwijl de andere als een raket met tanden op je komt afstuiven? En vooral: hoe schat je als hardloper het risico goed in?

‘Niet alle honden voelen de impuls om achter hardlopers aan te gaan,’ zegt Helly Gaus, mede-directeur van Martin Gaus Enterprises en gediplo­meerd hondengedragstherapeut.

‘Honden die dat wel doen, doen het om verschillende redenen. Zo is een herder van nature alert op “vluchtende boeven”, maar vindt een labrador een hardloper vooral een leuk alternatief voor vluchtend wild.’

Wandelen
Volgens Gaus is het moeilijk om van tevoren te weten hoe een hond op je zal reageren. ‘Als hij vrolijk om zich heen snuffelt, zal hij minder op jou als naderende hardloper zijn gericht. Kijkt hij je echter vanaf een meter of twintig afstand al aan, dan is hij duidelijk alert.’

‘Het is in alle gevallen handig om je snelheid op voorhand te matigen tot wandelen, want een wandelaar heeft vrijwel nooit last van een hond. Wat ook helpt, is de eigenaar groeten. De hond snapt dan sneller dat er toch geen dreiging is en zal je eerder met rust laten.’

Het is geen leuke conclusie, maar volgens Gaus vormen hardlopers en honden ‘eigenlijk een onmogelijke combinatie’. Waar het volgens haar in de aard van een hond kan liggen om achter iets of iemand die snel beweegt aan te willen gaan, is het juist niet de aard van een hardloper om snelheid te willen matigen.

Voorkomen
Volgens Gaus kunnen veel confrontaties worden voorkomen als hardlopers begrijpen dat het juist hun eigen snelheid is die ze uitlokt. Gaus: ‘Als honden bijvoorbeeld onverwacht van achteren worden gepasseerd, kunnen ze zich te pletter schrikken en vanuit die opwinding de hardloper najagen.’

‘Dat kan ook gebeuren als ze frontaal worden benaderd en aangestaard worden, zoals jij het eng zou vinden als een onbekend mens recht op jou zou afkomen en je maar zou blijven aankijken.’

Stoplicht
Ideaal voor hardlopers is het niet, dat erkent Gaus meteen, maar toch is het volgens haar raadzaam om de snelheid te matigen, als je niet door een hond belaagd wilt worden.

‘Als je een stoplicht of kruising nadert, moet je ook vertragen. Eigenlijk zouden mensen bij het passeren van een hond standaard hetzelfde moeten doen. Als we in de publieke ruimte bereid zijn het gedrag iets meer op elkaar af te stemmen, kunnen we heel wat ellende voorkomen.’

Neuriën
Mocht het onverhoopt toch tot een dreigende situatie komen, dan heeft Gaus nog enkele adviezen om de situatie te de-escaleren. Let op: de belangrijkste gaat compleet tegen je instinct in.

‘Als snelheid minderen niet heeft geholpen, is het beste dat je kunt doen: stil gaan staan. Als je dat doet en naar de lucht gaat kijken, is de kans het grootst dat de hond zijn interesse verliest.’

Gaus begrijpt dat deze aanpak de nodige moed zal vergen, maar maant hardlopers deze vooral op te brengen: ‘Natuur­lijk is het moeilijk om in dit geval je angst de baas te blijven, maar kijk de hond niet aan en neurie inwendig een kal­merend liedje. Angst maakt namelijk dat je raar, schichtig gedrag gaat vertonen, waar honden weer op reageren.
Ga vooral niet versnellen om weg te komen, schreeuwen of schoppen. Dat is olie op het vuur.’

Bron: Runner's World